1. Home
  2. Reisverhalen
  3. Dag 22

Dag 22

23 september 2020

We starten vandaag aan dag 22. We kijken eerst allemaal naar buiten of alles nog recht staat. Er is vannacht dan ook een zwaar onweer geweest. Wij (ik) dacht dat de wereld aan het vergaan was. Maar een mager zonnetje zien we weer verschijnen. We wandelen vandaag van Ferentillo naar Don Bosco. We zien op de curve dat het toch weer een stuk omhoog is 🥴, maar we starten eraan met volle goesting. Al snel komen we op een rotspad om “U” tegen te zeggen, het is steil, smal en nat. We moeten zo opletten om niet uit te glijden. Het is weer stapje per stapje! Soms zo smal en vol takken en stenen, dat we ons afvragen is dit wel het goede pad. Maar het is wel degelijk het goede pad, en we ploeteren vrolijk verder. We zien koeien gewoon rond ons lopen, een eekhoorn over de weg rennen. We genieten van het toch echt wel mooie pad. Tegen de middag begint het te regenen terwijl we onze middag picknick opeten. Één buitje hebben we gehad.... We zijn dankbaar en blij dat het niet het weer was wat ze voorspeld hadden. Je wil echt niet in de bergen zitten als het gaat onweren. Maar de weergoden zijn ons gunstig gestemd, en we komen droog en blij aan in Don Bosco. Qua avontuur en uitdaging kan deze dag wel tellen. We zijn er zeker van, als sommige mensen van Bocholt ons hadden bezig gezien vandaag, dat ze zich zouden afvragen of we nog goed bij ons hoofd zijn. Maar dat zijn we echt nog wel..... 💪🍀 En, de verrassing van de dag voor ons is wel dat we weer iets hoorde van het Nederlandse koppel die we in begin telkens weer tegenkwamen. Ze hebben ons via deze blog gevonden. Daan en Maria, we zijn super blij iets van jullie te horen. Nog veel plezier in Rome. Wij ploeteren nog even verder.

Foto’s

  1. Lentepracht
  2. onderweg naar Don Bosco
  3. Al wandelend ons lied instuderen.
  4. Bloemetje zo klein.

4 Reacties

  1. Jos vanmontfort:
    23 september 2020
    Mooi. ' s Morgens worden jullie uitgewuifd en succes gewenst door een bezorgde Jos. Toch een beetje een rots in de branding. Uitwuiven en dan alleen de dag door komen. Chapeau. Jullie ervaren nu wel dat het "echt" is. Moeilijk terrein en rekening houden met de natuurelementen en de gevolgen ervan. Ik zie op de foto dat jullie "apart" zitten. Een buitenstaander zal misschien denken dat jullie het niet goed meer met elkaar vinden maar een pelgrim heeft ook nood aan een momentje voor zichzelf.
    " Laat nieuwe dingen in je leven toe door oude dingen los te laten " BZN 23 sept. 🤞
  2. Hilde Berghs:
    23 september 2020
    Neen Joske, we wilde niet op de natte grond zitten, en de stenen waren te zwaar om te verleggen. Groetjes Lut en co
  3. Jaak Marianne Michels Heynen:
    23 september 2020
    Qua avontuur en uitdaging kan deze dag wel tellen. We zijn er zeker van, als sommige mensen van Bocholt ons hadden bezig gezien vandaag, dat ze zich zouden afvragen of we nog goed bij ons hoofd zijn. Maar dat zijn we echt nog wel als jullie dit al schrijven moet het toch wel echt heftig zijn want jullie zijn nu toch. al wat gewoon he. Maar toch Pierke ziet daar toch wel zijn peren denk ik met zo 3 dames op pad maar 4 mensen waar wij enorm respect voor hebben en dan mogen we Jos ook zeker niet vergeten want ik denk die regelt alles achter de schermen Dames heren weer een zware dag achter de rug nu rusten en op naar naar dag 23 succes.
  4. Heidi Ernots:
    24 september 2020
    Hoi Hilde
    Super knap wat jullie daar met zijn allen doen... Zalig om dit dagelijks te kunnen volgen.
    Hopelijk schijnt het zonnetje morgen weer heerlijk.
    Veel succes en nog veel mooie momenten gewenst op jullie tocht 🍀🙏