Dag 34
Aan alles komt een einde, dus ook aan onze voettocht. Vandaag was onze laatste tocht. Vandaag dus naar Rome. Het is even aanpassen van de immense stilte waar we door gelopen zijn, naar de drukte waar we nu door stappen. Het is opletten geblazen. We komen aan bij het groot monument van Franciscus, tegenover de basiliek. We zijn blij, het is ons gelukt. We genieten na van alles wat er geweest is......
Wat hebben we een avontuur beleefd. We wisten natuurlijk niet wat ons te wachten stond. We hebben het toch maar gedaan. Meer dan 600 km....... We hebben geklommen, geklauterd, op stenen en wegen. We zijn bergen opgegaan en afgedaald, op moeilijke en gemakkelijke paden. We zijn door doornen en struiken gekropen op zeer smalle paden, we hebben op mooie sprookjesachtige paden gestapt. Gehuild, gevloekt, gelachen, gezongen, gedanst op straat. In tuinen gezeten waar de mensen niet thuis waren 🙈 Fruit gepikt en gekregen. We hebben het warm en koud gehad, spierpijn en andere kwaaltjes zijn er geweest, We zijn verwonderd, overdonderd, teleurgesteld, content, stil, sprakeloos en luid geweest. We hebben gezweet, kou gehad, nat geworden, honger en dorst gehad. Fout gelopen, de weg weer gezocht en gevonden. Lekker en minder lekker gegeten. Goede en minder goede slaapplaatsen gehad. Kennis gemaakt met wat stugge en super lieve gastvrouwen en gastheren. Goed en minder geslapen en gegeten. Moe en kapot geweest, maar telkens fris en monter weer op pad. We zijn gefrustreerd, een beetje boos, maar ook devoot, dankbaar, blij en gelukkig geweest. Wat moeten we nog allemaal vertellen..... Maar een ding springt eruit. We waren er voor elkaar. We hebben dit samen gedaan......We waren one team 💪.
Nu eerst genieten van jullie presatie en dan weer plannen maken voor de volgende voettocht. Jeruzalem??
Vele groetjes, Lida
" HET HOOFD KENT, HET HART WEET " BZN 5 okt. ( jullie kunnen dit beamen, weer heel toepasselijk )
Dikke proficiat allemaal 🍀🙏