Dag 19

Dag 19, de langste tocht van onze weg naar Rome. We wandelen van Montefalco naar Spoleto. We zitten in een dal dus onze tocht is plat. We verlaten het stadje via Porta S Leonarda. We lopen nu veel en lang over asfalt.... We komen aan een kerk, en horen gezangen, zien mensen buiten staan. En gaan een kijkje nemen om even mee te luisteren, en staan een beetje versteld van de drukte die er is. Een volle kerk met nog mensen buiten, dat zien we echt niet meer in Limburg. Met de hele familie naar de kerk op zondag. Dan komt meneer pastoor naar buiten, en we krijgen de communie..... 😇. We stappen verder, door velden met hier en daar een dorpje. Het is erg rustig op de weg. Langs de weg komen we qua eten niets te kort. We vullen ons gamma nog aan met lekkere perziken. De tocht is lang, veel over asfalt, geen schaduw, en het is warm. We komen in een dorpje aan dat Protte heet. Er is een cafeetje open, we willen wat fris drinken. We gaan zitten, maar staan ook zo weer op..... Het dorpje doet zijn naam alle eer aan 😂....... Om na een lange, toch min of meer toch saaie tocht aan de komen in Spoleto, een klein stadje. We horen het een beetje donderen.....  En dan krijgen we een stortbui over ons heen, de hemelsluizen staan echt open. Als we nat in onze auto zitten, op weg naar onze slaapplaats, vallen er hagelstenen uit de lucht alsof er eikels op ons dak vallen. Toch een beetje eng. Maar we komen veilig thuis.... Nog lekker een hapje eten, en op naar dag 20. Heel de tijd bergop, we zullen onze kuiten maar goed soigneren.